Przewodnik: Dzień 1. Świnoujście - Wisełka, ok. 27 km

Przechadzkę ze Świnoujścia na Hel najlepiej jest rozpocząć w... Świnoujściu i skierować się w stronę... Helu. Na naszym wybrzeżu bowiem większość wiatrów wieje z zachodu na wschód, pomagając idącym w tym kierunku i utrudniając drogę wędrującym w przeciwną stronę. Statystyki jednak nie stanowią oczywiście żadnej gwarancji, iż wiatr nie będzie wiał nam w twarz. Drugim argumentem za wyborem tego kierunku marszu jest słońce, które zmierzającym na wschód tylko wcześnie rano będzie świecić w twarz, by z upływem czasu przesunąć się do tyłu. Dzień wędrówki pod słońce jest bowiem bardzo przyjemny, lecz dwa tygodnie ostrych promieni świecących w oczy mogą okazać się nieznośne. Odradzam też wybór lipca lub sierpnia na przejście tej trasy, gdyż tłumy na plażach są wtedy olbrzymie, ceny kwater znacznie wyższe niż po sezonie, a znalezienie noclegu (o ile chcemy zatrzymywać się pod dachem) może graniczyć z cudem. Optymalny jest moim zdaniem maj, czerwiec i wrzesień gdy jest już (jeszcze) ciepło, dni są długie, kwatery już (jeszcze) otwarte i zazwyczaj dość puste, a opłaty niższe.

Naszą "Przechadzkę" wzdłuż Bałtyku możemy rozpocząć od razu, od  dworca kolejowego w Świnoujściu, który znajduje się jeszcze po wolińskiej stronie miasta. Możemy też "wystartować" z samej  granicy z Niemcami - tam, gdzie na terytorium Polski wchodzi czerwono oznakowany Dalekobieżny Szlak Pieszy E-9, którym jeszcze wielokrotnie będziemy podążać. Granica znajduje się na Wyspie Uznam, gdzie trzeba przeprawić się jednym z dwóch  promów "Bielik", kursujących wahadłowo (co 20 minut) pomiędzy wschodnią i zachodnią częścią Świnoujścia. Promy odpływają sprzed dworca kolejowego, rejs trwa około pięć minut i jest bezpłatny. Wsiadając i wysiadając warto zwrócić uwagę na fakt, że jedna strona jest zarezerwowana dla rowerzystów, aby nie zatarasować im drogi.

Po zejściu z promu, do granicy możemy dojść albo najkrótszą drogą (kolejno ulicami: Marynarzy, Konstytucji 3 Maja, Wojska Polskiego), albo czerwonym szlakiem, albo wariantem łączącym te dwie trasy. Idąc szlakiem warto zajrzeć do  Fortu Anioła, a na plaży zobaczyć charakterystyczny  biały "wiatrak".

Po powrocie na wolińską stronę Świnoujścia (o ile wcześniej w ogóle zdecydujemy się przeprawić na drugi brzeg) możemy rozpocząć zasadniczą część "Przechadzki". Wychodzimy z miasta ulicą Barlickiego (po drodze mijając kilka sklepów spożywczych, gdzie można uzupełnić zapasy), by dopiero po około dwóch kilometrach (wcześniejsze, widoczne na planie miasta dojście do plaży ulicą Artyleryjską jest zamknięte) skręcić przez tory kolejowe w lewo i długim "nudnym" asfaltem (wzdłuż  Gazoportu) dotrzeć nad Bałtyk.

Znacznie wcześniej, jeszcze w Świnoujściu można też - podążając za znakami szlaku czerwonego - skręcić w prawo, by przez Ognicę, Przytór i Łunowo dojść do Międzyzdrojów. Odradzam jednak ten wariant, gdyż na tym odcinku szlak jest wytyczony niezbyt interesująco, pod koniec prowadzi monotonną leśną przecinką wzdłuż słupów wysokiego napięcia (czyli inaczej, niż na starszych mapach), a przed samymi Międzyzdrojami, w związku z przebudową drogi "gubi się" zupełnie.

Wróćmy więc na asfalt łączący przedmieścia Świnoujścia z wybrzeżem. Na jego końcu możemy albo od razu wyjść nad Bałtyk i skierować się na wschód, albo skręcić w przeciwnym kierunku, aby po kilkuset metrach dojść pod słynną,  świnoujską latarnię morską, najwyższą w całej Europie - blisko siedemdziesięciometrową!

Po wyjściu na plażę, Międzyzdroje zobaczymy w oddali od razu, lecz przez pierwszą godzinę marszu będzie nam wydawało się, że w ogóle się doń nie zbliżamy, bo ten pierwszy etap "Przechadzki" ma blisko dziesięć kilometrów, a przejrzystość powietrza, oraz łukowaty profil wybrzeża na tym odcinku, utrudniają trafną ocenę odległości. Plaża jest tu szeroka, a piasek dobrze ubity i "lekki", można wygodnie po nim wędrować nie brnąc, nie grzęznąc i nie zapadając się. Aliści przy niezbyt mocnej fali, zarówno tu, jak i na niemal całym wybrzeżu, najwygodniej idzie się po wąskim pasie twardego piasku przy samej strefie przyboju: ostrożnie jednak i z wyczuciem, aby nie dać morzu zaskoczyć się i nie pozwolić mu nalać sobie wody do butów. Następną zaletą plaży na tym odcinku jest jej płaska powierzchnia sięgająca aż do samej linii wody, więc tu jeszcze nie dokuczy nam pochyłość pasa przyboju, powodująca stałe przeciążenie lewej nogi.

W Międzyzdrojach nie zaszkodzi oczywiście przejść się słynną "Aleją Gwiazd" i wstąpić na  molo, lecz dla "długodystansowca" znacznie ważniejszą kwestią może być uzupełnienie zapasów prowiantu i napojów - jakże istotną przed następnym, dość długim etapem. Tymczasem przy samej promenadzie jest tylko jeden  sklep spożywczy (obok wejścia na molo), a wszystkie pozostałe są w głębi miejscowości.

Z Międzyzdrojów warto wyjść nad Bałtyk przez położoną na wschodnim krańcu  przystań rybacką, której zabudowania, sklepiki, smażalnie i wędzarnie tworzą specyficzny, na wpół magiczny klimat, zupełnie nie pasujący do stereotypowych wyobrażeń o tym kurorcie. Można też przed zejściem na plażę wspiąć się jeszcze na  Kawczą Górę, skąd  widok jest imponujący. Spod szczytu nad morze najłatwiej jest wrócić  schodami oddanymi do użytku w roku 2013.

Czerwony szlak prowadzi tu brzegiem morza. Na tym odcinku plaża nie jest już tak "wygodna" jak przed Międzyzdrojami, w wielu miejscach wędrówkę utrudniać nam będą kamienie, lecz malowniczość klifowego krajobrazu wynagrodzi wszelkie niedogodności. Po sześciu kilometrach marszu miniemy schody prowadzące do ośrodka wypoczynkowego Grodno, przejętego obecnie przez Woliński Park Narodowy. Po następnych dwóch kilometrach zobaczymy zieloną, drewnianą budkę stojąca na linii drzew, schodzących tu po klifie nad samą plażę. Kilkaset metrów dalej szlak wspina się na górę po  drewnianych schodach i przez około kilometr prowadzi w głąb lądu, w stronę Wisełki, by tuż przed miejscowością niespodziewanie skręcić w lewo.

W samej Wisełce są przynajmniej trzy sklepy spożywcze (najszybciej dojść do nich można skręcając po wyjściu z lasu w lewo). Wisełka też wydaje się być optymalną metą pierwszego etapu wyprawy, dla wędrowców, którzy rano wyruszyli ze Świnoujścia. Przy ulicy  Świerkowej 5 znajduje się jedna z kwater "przychylnych długodystansowcom" (czyli przyjmująca na jedną noc nawet pojedynczą osobę, co nie jest powszechnie przyjęte w nadbałtyckich kurortach). Wykaz tych kwater znajduje się w Trwa ładowanie strony, proszę czekać...Vademecum Bałtyckiego Długodystansowca, niezależnie jednak od ich "przychylności", warto przynajmniej dzień wcześniej sprawdzić telefonicznie dostępność miejsc.

Pobierz punkty na ten dzień z Nadmorskich POI w formacie gpx (.zip).