Pierwsza Wirtualna Przechadzka - dzień siódmy: Jarosławiec - Ustka

I znowu nie mamy pozwolenia na przejście plażą z Jarosławca do Ustki, przez  poligon. Obecny komendant chyba w ogóle nie wydaje przepustek turystom. Szkoda, lecz trudno mu się dziwić, bo nie dowodzi obozem skautów, a cywil na terenie to kłopot. Trudno, pójdziemy dookoła.

Dzielimy się na dwie grupy. Połowa obejdzie poligon bez wahania, połowa najchętniej pojechałaby autobusem. Idziemy jednak wszyscy razem, bo jeżdżący "od zawsze", poranny PKS do Ustki, w tym roku nie kursuje.

Pierwsze na trasie są Jezierzany. Mijamy malowniczą przystań nad Jeziorem Wicko i skręcamy w stronę Łącka, w oddali już widać wieżę  kościoła. Zapewne za chwilę poczujemy ten obłędny zapach lokalnej piekarni, zawsze kupujemy w niej drożdżówki i bułki.

Mijamy piekarnię, jest zamknięta na głucho, a szyld zniknął. Chyba już nie istnieje. Nie istnieje też dom szachulcowy, którego postępujący upadek oglądaliśmy rokrocznie. Za to w miejscu polnej drogi do Korlina, pojawił się asfalt. Cóż - signum temporis. Dobrze, że chociaż konie pasą się przy niej jak dawniej. I skowronki śpiewają niestrudzenie.

W Korlinie kolejny nowy asfalt - na dawnym szlaku pieszym - prowadzi nas skrótem do Królewa. Tu odłącza się od nas grupa Kazia, który na Google Maps wypatrzył stąd krótszą trasę do Ustki, prowadzącą - jak twierdzi - drogami polnymi. Zastanawiamy się czy całą grupą nie iść z nimi, bo na starszych wersjach map szlak rzeczywiście prowadzi tamtędy, lecz skoro zmieniono mu przebieg i wytyczono inaczej, to chyba nie bez powodu? Dowiemy się w Ustce.

Zostajemy zatem na szlaku, który dalej prowadzi szosą, przez Królewo, Złakowo, Zaleskie. Ruch jest niewielki, nie uprzykrza marszu, pola aż po horyzont są żółte od rzepaku, świeci słońce, szumi wiatr i... wiatraki. Ich farmy też sięgają horyzontu.

W Zaleskim dzielimy się ponownie. Cześć idzie stąd do Ustki czerwonym szlakiem, trasą ładniejszą, lecz dłuższą: przez Starkowo, Wodnicę i Rezerwat Buczyna nad Słupią. Część wybiera krótszy wariant: ścieżką rowerową, wzdłuż szosy, przez Duninowo, wprost do Ustki.

Na kwaterę przychodzimy dość wcześnie, najpierw grupa idącą najkrócej, potem ta, która wędrowała szlakiem, a na końcu "kaziowa". Uśmiechnięci od ucha do ucha, lecz zabłoceni również po uszy, Google Maps wyprowadziły ich w pole. Dosłownie...

Idziemy do portu, pod  latarnię i  Syrenkę, cieszymy oczy Bałtykiem, którego dziś nie widzieliśmy wcale. Potem czas na bar  "Kwadrans", jeden z najsympatyczniejszych na trasie. Tylko skąd ta nazwa? My spędzamy w nim dwa razy po trzy kwadranse.

Na  kwaterze już czeka Mariusz, który - jak zwykle - dołącza do Przechadzki w Ustce. I znowu planuje dojść tylko do Karwi. To jego sztandarowy odcinek. Jak zawsze przywiózł domowy chleb i swoją nalewkę. Oj, nie pójdziemy dzisiaj spać wcześnie... A jutro trzeba wstać wcześniej, bo przed nami dłuższy etap.